جمعه 10 فروردين 1403 , 12 : 04
متات نیوز

جلسه هم اندیشی «زیباسازی شهری با نگاه ایرانی – اسلامی»

تاریخ انتشار : شنبه 21 تير 1393 , 08 : 14
تعداد بازدید : 2948
مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران : جلسه هم اندیشی «زیباسازی شهری با نگاه ایرانی – اسلامی» توسط مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران در تاریخ ۱۸خرداد ۹۳ در شهرداری منطقه ۲ برگزار می‌شود.
مدیر مطالعات و برنامه‌ریزی خدمات شهری و محیط‌زیست مرکز با اعلام این خبر، هدف از این جلسه هم اندیشی را ارتقاع دانش سازمان‌ها در جهت بهبود وضعیت زیبایی شهر تهران با تاکید بر هویت اسلامی- ایرانی بیان کرد.
هادی افراسیابی ادامه داد: مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران در راستای تحقق فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص لزوم توجه به معماری و شهرسازی اسلامی به‌ویژه ارتقاء هویت اسلامی نما و منظر شهری در تهران به ‌عنوان پایتخت و الگوی سایر شهرهای کشور، طرح «تدوین سند راهبردی-عملیاتی زیباسازی شهر تهران؛ با تأکید بر هویت اسلامی-ایرانی» را در دستور کار قرار داده است؛ سندی که بتواند در راستای احیاءِ هویت معماری و شهرسازی اسلامی-ایرانی پایتخت گام بردارد و با تکیه بر اصل پایداریِ محیطی، اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی و از طریق بازنمایی کیفیت‌های طبیعی و مصنوع شهر تهران، الگوهای کارآمدی را برای حصول کیفیت زیباشناختی در یک شهر اسلامی ارائه نماید.
وی با اشاره به اینکه تصمیماتی که هر روز در باب مقوله زیبایی شهر گرفته می‌شود، گاه بخشی از آن را منتفع ساخته و گاه آن را دچار خدشه می‌نماید، ادامه داد: آنچه بیش از همه موجد آثار مثبت و خوشایند و یا منفی و نامطلوب در حوزه زیباسازی شهری است، نگرش تصمیم‌سازان، تصمیم‌گیران، راهبران و مجریان عرصه شهر نسبت به مفهوم برنامه‌ریزی، مدیریت و طراحی شهری و اسناد هدایت و کنترل مرتبط با مفاهیم معمارانه و زیباشناسانه شهر در ابعاد کالبدی و غیرکالبدی و نیز میزان نقش‌آفرینی ساکنان و اهالی شهر در فرایند زیباسازی است. در این بین، باورها و ارزش‌های اسلامی-ایرانی نقش انکارناپذیری چه در عرصه «نظر» و چه از جنبه «عمل» در ارتقاء زیبایی عینی و ذهنی شهرهای ما دارند.
مدیر مطالعات و برنامه‌ریزی خدمات شهری و محیط‌زیست مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران خاطرنشان کرد: آنچه امروز در طرح‌های مختلف معماری، شهرسازی و منظر شهری در کشور نمود دارد، غفلت از گنجینه غنی زیباشناختی بومی- آیینی و چشم‌پوشی از ارزش‌های کیفیت‌محور فضا و مکان و در عوض، پرداختِ صرف به ابعاد کالبدی است که ماحصلی جز فضاهای نازیبا و بی‌روح، جداره‌های شهری کسل‌کننده و صلب و نبود «هنر ناب اسلامی» در معماری و شهرسازی ایران معاصر، نداشته است.