متات‌نيوز- مته‌های برقی و باروت سنگ‌های غول‌پیکر معادن هخامنشی روستای «مجدآباد» واقع در 40 کیلومتری تخت جمشید را تخریب می‌کند این در حالی است که یگان حفاظت میراث فرهنگی و شورای روستا نظارتی بر معادنی که زمانی از سنگ‌های آن برای ساخت کاخ‌های هخامنشی بهره برده می‌شد، ندارند.

در دل کوه مجدآباد (یا کوه سبز) در 40 کیلومتری تخت جمشید معدن روستای مجدآباد قرار دارد، معدنی که هخامنشیان از سنگ‌های آن برای ساخت تخت جمشید بهره بردند اما اینک متأسفانه با نزدیک شدن به این معدن آثار مته برقی بر تن تخته سنگ‌های باستانی کاملاً مشهود است.

 در تخت جمشید دو نوع سنگ استفاده شده است یکی سنگ‌های خاکستری روشن که از معادن کوه رحمت در پشت تخت جمشید استخراج شده و دیگری سنگ‌های سیاه رنگی که بویژه برای ساخت کاخ«تَچَر»( تالار آینه یا کاخ اختصاصی داریوش بزرگ) و «هَدیش» (کاخ اختصاصی خشایارشا در شرق کاخ هدیش در  ارگ شاهی تخت‌جمشید قرار دارد) به کار رفته و از معدن روستای مجدآباد استخراج شده است.

معدن روستای مجدآباد فقط سنگ سیاه رنگ دارد. هنگامی که سنگ این معدن را بتراشید کاملاً سیاه رنگ می‌شود و خاصیت صیقلی زیادی هم دارد. اکنون با نزدیک شدن به معدن مجدآباد بر تن سنگ‌های آن آثاری از برش با مته دیده می‌شود که به نظر نمی‌رسد بُریدن آنها توسط ارگان یا نهادی انجام شده باشد بلکه گمان‌ها بیشتر معطوف بهره‌برداران بومی یا حفاران غیر مجاز است.

 به گزارش معماری نیوز؛ پیشتر یکی از باستان‌شناسان بنام «حمید امان‌اللهی» در پایان نامه‌اش از سنگ‌های تخت جمشید و معدن مجدآباد نمونه‌ای گرفت که پس از پژوهش‌ها و آزمایش‌های لازم اثبات شد که سنگ‌های سیاه به کار رفته در تخت جمشید با سنگ‌های معدن مجدآباد مطابقت دارد. بنابراین الزاماً این معادن مربوط به دوره هخامنشی است و با توجه به اهمیت تاریخی – باستانی آنها نیاز است تا سازمان میراث فرهنگی نظارت و حفاظت لازم از آنها را برعهده بگیرد.

این مهم میسر نمی‌شود مگر با تقویت یگان حفاظت و انجام سرکشی‌های مداوم در منطقه برای جلوگیری از تخریب معادن باستانی. همچنین از شورای روستای مجدآباد که متعهد به حفظ آثار هستند درخواست رسمی شود که بر این معدن و رفت و آمدهای آن نظارت کنند.

 به دلیل نزدیکی معدن به روستای مجد آباد امکان ندارد که کسی بتواند با مته این مقدار زیاد از سنگ را قطعه قطعه کرده و با خود ببرد اما اهالی روستای مجدآباد متوجه نشوند. بنابراین تعامل سازنده سازمان میراث فرهنگی با اهالی روستای مجدآباد بهترین راه حفاظت از این معدن منحصر به فرد باستانی است. از سویی باید توجه داشت که سنگ‌های اطراف معدن صرفاً با باروت و مته قابلیت متلاشی شدن دارند و گرنه با رفت و آمد صرف روستاییان و یا بازدید گردشگران آسیبی به این معدن نمی‌رسد. اما باید از هرگونه نزدیک شدن وسایل نقلیه موتوری به نزدیکی معدن جلوگیری کرد.

 همچنین اداره کل میراث فرهنگی استان فارس باید در دادن هرگونه مجوز به بهره برداری از سنگهای کوه مجد آباد در اطراف این معدن کمال احتیاط را به خرج دهد.

منبع: معماري نيوز